Terapia SI
Integracja sensoryczna jest procesem neurologicznym organizującym wrażenia płynące z ciała i z zewnątrz w taki sposób by mogły być użyte do powstania właściwych reakcji i celowego działania.
Nieprawidłowa integracja sensoryczna przejawia się zaburzeniami w momencie, gdy układ nerwowy niewłaściwie organizuje bodźce zmysłowe. Wówczas zmysł słuchu, wzroku, dotyku, węchu, smaku, równowagi, czucia płynącego z mięśni, ścięgien i stawów nie są w stanie rozpoznać, zinterpretować i adekwatnie zareagować na sytuację w jakiej się znajduje. Gdy bodźce zmysłowe są prawidłowo odbierane i przetwarzane wspomagają i poprawiają procesy planowania ruchu, napięcia mięśniowego, emocji, uczenia się…
Najwcześniej dojrzewające zmysły :dotykowy (proprioceptywny) oraz zmysł równowagi (przedsionkowy) wraz z integracją odruchów pierwotnych leżą u podstaw całego rozwoju człowieka.
Jeśli zauważysz, że twoje dziecko:
- negatywnie reaguje na mycie, czesanie, obcinanie włosów,
- ma silne negatywne reakcje podczas mycia twarzy,
- nie lubi ubierać się, narzeka na drażniące metki ,
- nie lubi przytulania lub ciągle ociera się, drapie, uderza o przedmioty,
- preferuje tylko niektóre typy jedzenia,
- jest nadwrażliwy na dźwięk, światło,
- jest nadpobudliwe bądź wyciszone\ wycofane,
- często się potyka, wpada na ludzi , przedmioty,
- ma trudności z koncentracją uwagi,
- ma trudności z nauką jazdy na rowerze,
- ma trudności w pisaniu , czytaniu , rysowaniu,
- ma trudności ze zrozumieniem poleceń,
- cierpi na chorobę lokomocyjną,
- unika wysokości , huśtawek, karuzeli.
CO POWINNO NIEPOKOIĆ RODZICA W ROZWOJU DZIECKA?
Niemowlę
- ma trudności ze ssaniem,
- ma trudności ze spaniem, śpi zbyt dużo lub ogranicza się do kilku krótkich drzemek,
- jest niespokojne, chronicznie płacze lub niemal całkowity brak płaczu,
- nie lubi być owijane w becik, rożek itp.,
- nie lubi być dotykane, przytulane lub ciągle domaga się dotyku i przytulania,
- bardzo negatywnie reaguje na bujanie, kołysanie ślizganie, skakanie lub silnie ich pożąda,
- nie utrzymuje i nie kontroluje ruchów głowy,
- niezbyt interesuje je twarz, rzadko nawiązuje kontakt wzrokowy,
- nie gaworzy,
- nie wyciąga rąk do zabawki,
- nie lubi leżeć na brzuchu,
- leżąc na plecach jest wygięte,
- ma trudności z gryzieniem, żuciem, połykaniem.
Dziecko w okresie poniemowlęcym
- ma trudności ze zrozumieniem poleceń,
- ma trudności z samodzielnym jedzeniem, nie potrafi trafić łyżeczką do ust,
- nie reaguje na dźwięki i wołanie go po imieniu,
- często miewa gwałtowne napady złości,
- rzadko nawiązuje kontakt wzrokowy,
- bardzo łatwo rozprasza się,
- potrafi niezwykle koncentrować się na niektórych, wybranych przez siebie czynnościach,
- negatywnie reaguje na dźwięk i światło.
Dziecko w wieku przedszkolnym
- nadmiernie się denerwuje lub niepokoi,
- zachowuje się agresywnie bez wyraźnej przyczyny,
- żuje ubrania, kocyk, zabawki,
- nie może nauczyć się jeździć na rowerze,
- unika zabaw z rówieśnikami,
- nie chce bawić się na placu zabaw,
- często potyka się, upuszcza przedmioty,
- wciąż zadaje pytania ale często nie czeka na odpowiedź,
- ma problem z koncentracją uwagi.
Dziecko w wieku szkolnym
- trudno mu się skupić, szybko się rozprasza,
- pisze nieczytelnie,
- ma problemy z czytaniem i pisaniem,
- nie potrafi siedzieć w jednym miejscu,
- łatwo ześlizguje się z krzesła, kładzie się, opiera na ławce,
- ma trudności z jazda na rowerze,
- ma problemy w kontaktach rówieśniczych i stają się one coraz bardziej widoczne,
- nie toleruje niektórych rodzajów ubrań,
- je tylko wybrane potrawy.
Skuteczność terapii si zależy również od prawidłowo zintegrowanych odruchów pierwotnych, dlatego w naszym gabinecie łączymy terapię integracji sensorycznej z integracją odruchów posturalno –dynamicznych wg. metody dr S. Masgutovej.
Terapie, Diagnostyka & Fizykoterapia