Terapia manualna w modelu holistycznym

Terapia manualna jest zwartym systemem zajmującym się leczeniem zaburzeń czynności narządu ruchu, ujmując go jako sferę integrującą osobowość człowieka.

Terapia manualna jest zwartym systemem zajmującym się leczeniem zaburzeń czynności narządu ruchu, ujmując go jako sferę integrującą osobowość człowieka. W następstwie tych zaburzeń, pojawia się czynnościowa zmiana stanu tkanek okołostawowych, które przyjmują patologiczną aktywność biologiczną. Świadomie oraz aktywnie podąża za dynamiczną zmiennością organizmu. Do tej zmienności dostosowuje swoje procedury diagnostyczne, a także leczenie. Bodźcami są zabiegi biomechaniczne, odruchowe oraz słowo. Ich zadaniem jest pozytywne stymulowanie osobowości ludzkiej do uruchomienia, a następnie podtrzymywania procesów zdrowienia. Terapia manualna holistyczna TMH (wg Rakowskiego) to nowoczesny, medyczny system leczenia dysfunkcji narządu ruchu, w których następstwie pojawiają się różne dolegliwości, najczęściej w postaci bólu.

Terapia manualna, bo dotyczy narządu ruchu. Holistyczna, bo widzi człowieka całościowo. W swojej koncepcji traktuje nierozdzielnie duchowość i fizyczność. Zatem w terapii uwzględnia wpływ stresu na ciało i odwrotnie. Zajmuje się leczeniem odwracalnych zaburzeń funkcjonalnych postawy ciała i układu ruchu, które wywodzą się z zaburzeń strukturalnych i towarzyszą im lub są ich następstwem. W swoim zakresie obejmuje wszystkie techniki diagnostyczne i leczenie oraz określa przyczyny zaburzeń.

W zabiegach stosuje się bezpieczne i niezwykle skuteczne techniki ręczne (dawniej nazywane „nastawianiem” kręgosłupa) oraz odruchowe. Polegają one na mobilizacjach, manipulacjach na stawach kręgosłupa i kończyn, a także na oddziaływaniu na tkanki miękkie (mięśnie, powięzi, więzadła, ścięgna), za ich pośrednictwem na układ nerwowy. Polega na połączeniu ruchu biernego terapeuty i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta, są połączeniem technik ślizgowych z przedłużoną fazą docisku pod koniec zakresu ruchu, podczas gdy pacjent wykonuje ruch w kierunku bolesnego sektora. Równolegle prowadzi się edukację w zakresie roli stresu. Tę część nazwano terapią edukacyjną. Stosowana łącznie i indywidualnie z technikami manualnymi daje doskonałe efekty terapeutyczne. Leczymy chorego człowieka, CAŁEGO CZŁOWIEKA, a nie bolący fragment ciała.

Igłoterapia – jest to metoda wchodząca w skład terapii manualnej polegająca na niwelowaniu punktów bolesnych, których dolegliwości bólowe pochodzą z tkanek miękkich takich jak: ścięgna, więzadła czy okostna. Zabieg ten jest wykonywany igłami, za pomocą których nakłuwamy odpowiednie miejsca na ciele człowieka.

Ponadto TMH znajduje zastosowanie:

• jako alternatywa w stosunku do operacji
• jako przygotowanie do operacji kiedy jest ona konieczna
• w stanach pooperacyjnych
• w rehabilitacji przebytych urazów i chorób
• jako wspomaganie leczenia chorób organicznych(nowotworowych, serca)
• w leczeniu dziecięcych wad postawy: stóp, kolan, bioder, skolioz itp.

Terapia manualna dla kobiet w ciąży
Zmiany jakie zachodzą w organizmie kobiety w czasie ciąży i porodu mogą wpływać negatywnie na funkcjonowanie aparatu ruchu kobiety i przestrzeń motoryczną, w której „porusza się” płód. Na skutek w/w zmian kobiety cierpią z powodu bólu pleców, bioder i pachwin, niewydolności mięśni dna miednicy (min. wysiłkowe nietrzymanie moczu) i zaburzenia prawidłowego toru oddechowego. Pod wpływem zaburzeń strukturalnych i działania hormonów u kobiety ciężarnej mogą również ulec odnowieniu „stare urazy”.

Także wymuszona pozycja ciała dziecka w brzuchu matki może być czynnikiem powodującym kręcz szyi, ograniczenia motoryczne w obrębie stóp, a poprzez ograniczenia w powięzi i jej połączeniach także „spontanicznych skrzywień kręgosłupa” (skolioz idiopatycznych) u dziecka.

Wśród wielu metod poprawiających zaburzone stosunki anatomiczne należy wymienić terapię manualną, która umiejętnie zastosowana może doprowadzić m.in. do rozluźnienia przeciążonych mięśni kręgosłupa i obręczy biodrowej oraz wzmocnienia mięśni dna miednicy kobiety, których wydolność ma podstawowe znaczenie dla jakości porodu oraz w profilaktyce bólu kręgosłupa, bioder i krocza. Terapeuta manualny może także rozluźnić napięte więzadła macicy i pośrednio zwiększyć przestrzeń motoryczną dla dziecka.