Terapia SI

Integracja sensoryczna jest procesem neurologicznym organizującym wrażenia płynące z ciała i z zewnątrz w taki sposób by mogły być użyte do powstania właściwych reakcji i celowego działania.

Nieprawidłowa integracja sensoryczna przejawia się zaburzeniami w momencie, gdy układ nerwowy niewłaściwie organizuje bodźce zmysłowe. Wówczas zmysł słuchu, wzroku, dotyku, węchu, smaku, równowagi, czucia płynącego z mięśni, ścięgien i stawów nie są w stanie rozpoznać, zinterpretować i adekwatnie zareagować na sytuację w jakiej się znajduje. Gdy bodźce zmysłowe są prawidłowo odbierane i przetwarzane wspomagają i poprawiają procesy planowania ruchu, napięcia mięśniowego, emocji, uczenia się…
Najwcześniej dojrzewające zmysły :dotykowy (proprioceptywny) oraz zmysł równowagi (przedsionkowy) wraz z integracją odruchów pierwotnych leżą u podstaw całego rozwoju człowieka.

Jeśli zauważysz, że twoje dziecko:

• negatywnie reaguje na mycie, czesanie, obcinanie włosów,
• ma silne negatywne reakcje podczas mycia twarzy,
• nie lubi ubierać się, narzeka na drażniące metki ,
• nie lubi przytulania lub ciągle ociera się, drapie, uderza o przedmioty,
• preferuje tylko niektóre typy jedzenia,
• jest nadwrażliwy na dźwięk, światło,
• jest nadpobudliwe bądź wyciszone\ wycofane,
• często się potyka, wpada na ludzi , przedmioty,
• ma trudności z koncentracją uwagi,
• ma trudności z nauką jazdy na rowerze,
• ma trudności w pisaniu , czytaniu , rysowaniu,
• ma trudności ze zrozumieniem poleceń,
• cierpi na chorobę lokomocyjną,
• unika wysokości , huśtawek, karuzeli.

CO POWINNO NIEPOKOIĆ RODZICA W ROZWOJU DZIECKA?

Niemowlę

• ma trudności ze ssaniem,
• ma trudności ze spaniem, śpi zbyt dużo lub ogranicza się do kilku krótkich drzemek,
• jest niespokojne, chronicznie płacze lub niemal całkowity brak płaczu,
• nie lubi być owijane w becik, rożek itp.,
• nie lubi być dotykane, przytulane lub ciągle domaga się dotyku i przytulania,
• bardzo negatywnie reaguje na bujanie, kołysanie ślizganie, skakanie lub silnie ich pożąda,
• nie utrzymuje i nie kontroluje ruchów głowy,
• niezbyt interesuje je twarz, rzadko nawiązuje kontakt wzrokowy,
• nie gaworzy,
• nie wyciąga rąk do zabawki,
• nie lubi leżeć na brzuchu,
• leżąc na plecach jest wygięte,
• ma trudności z gryzieniem, żuciem, połykaniem.

Dziecko w okresie poniemowlęcym

• ma trudności ze zrozumieniem poleceń,
• ma trudności z samodzielnym jedzeniem, nie potrafi trafić łyżeczką do ust,
• nie reaguje na dźwięki i wołanie go po imieniu,
• często miewa gwałtowne napady złości,
• rzadko nawiązuje kontakt wzrokowy,
• bardzo łatwo rozprasza się,
• potrafi niezwykle koncentrować się na niektórych, wybranych przez siebie czynnościach,
• negatywnie reaguje na dźwięk i światło.

Dziecko w wieku przedszkolnym

• nadmiernie się denerwuje lub niepokoi,
• zachowuje się agresywnie bez wyraźnej przyczyny,
• żuje ubrania, kocyk, zabawki,
• nie może nauczyć się jeździć na rowerze,
• unika zabaw z rówieśnikami,
• nie chce bawić się na placu zabaw,
• często potyka się, upuszcza przedmioty,
• wciąż zadaje pytania ale często nie czeka na odpowiedź,
• ma problem z koncentracją uwagi.

Dziecko w wieku szkolnym

• trudno mu się skupić, szybko się rozprasza,
• pisze nieczytelnie,
• ma problemy z czytaniem i pisaniem,
• nie potrafi siedzieć w jednym miejscu,
• łatwo ześlizguje się z krzesła, kładzie się, opiera na ławce,
• ma trudności z jazda na rowerze,
• ma problemy w kontaktach rówieśniczych i stają się one coraz bardziej widoczne,
• nie toleruje niektórych rodzajów ubrań,
• je tylko wybrane potrawy.

Skuteczność terapii si zależy również od prawidłowo zintegrowanych odruchów pierwotnych, dlatego w naszym gabinecie łączymy terapię integracji sensorycznej z integracją odruchów posturalno –dynamicznych wg. metody dr S. Masgutovej.