Ogromne znaczenie w powstawaniu bólu i innych dolegliwości, a także zniekształceń ciała u dorosłych należy przypisać tzw. ukrytym zaburzeniom czynności ruchowych wieku dziecięcego.
Obserwacja rozwoju tych zaburzeń doprowadza nieuchronnie do wniosku, iż większość z nich rozpoczyna się już w okresie wczesnego dzieciństwa. Dzięki możliwościom kompensacyjnym i adaptacyjnym młodego organizmu, początkowo mogą przebiegać bezobjawowo. Jednak zawsze prowokują zaburzenia czynności statycznych i dynamicznych w obrębie miednicy i kręgosłupa.
- niesymetryczne ustawienie miednicy (skręcenie, skośność)
- wyboczenie biodra
- skrzywienie kręgosłupa (skoliozy czynnościowe i idiopatyczne)
- pozorna nierówność kończyn dolnych
- zaburzenia w obrębie stóp (m.in. stopy płaskie, płasko-koślawe)
- zaburzenia w obrębie kończyn dolnych (m.in. kolana koślawe, szpotawe)
- nierówna wysokość barków, odstające łopatki, a także wiele innych
Jedną z dróg pierwszego negatywnego stymulowania jest czas, gdy dziecko uczy się chodzić, a szczególnie wtedy gdy w rozwoju zostanie pominięty lub jest zbyt krótki okres raczkowania (m. in. przez chodziki, prowadzanie za rączki, za wczesne sadzanie na nocnik i inne).
Wtedy właśnie zapoczątkowane zostają zaburzenia równowagi statycznej (niewłaściwa postawa) i dynamicznej (mięśniowa nierównowaga, niewłaściwe stereotypy ruchowe).
Dlatego w terapii wad postawy i skolioz proponujemy indywidualnie dobraną terapię uwzględniającą rozwój dziecka od najwcześniejszego okresu życia, wraz z opracowaniem programu pracy domowej i instruktażem.