Ogromne znaczenie w powstawaniu bólu i innych dolegliwości, a także zniekształceń ciała u dorosłych należy przypisać tzw. ukrytym zaburzeniom czynności ruchowych wieku dziecięcego.

Obserwacja rozwoju tych zaburzeń doprowadza nieuchronnie do wniosku, iż większość z nich rozpoczyna się już w okresie wczesnego dzieciństwa. Dzięki możliwościom kompensacyjnym i adaptacyjnym młodego organizmu, początkowo mogą przebiegać bezobjawowo. Jednak zawsze prowokują zaburzenia czynności statycznych i dynamicznych w obrębie miednicy i kręgosłupa.

• niesymetryczne ustawienie miednicy (skręcenie, skośność)
• wyboczenie biodra
• skrzywienie kręgosłupa (skoliozy czynnościowe i idiopatyczne)
• pozorna nierówność kończyn dolnych
• zaburzenia w obrębie stóp (m.in. stopy płaskie, płasko-koślawe)
• zaburzenia w obrębie kończyn dolnych (m.in. kolana koślawe, szpotawe)
• nierówna wysokość barków, odstające łopatki, a także wiele innych

Jedną z dróg pierwszego negatywnego stymulowania jest czas, gdy dziecko uczy się chodzić, a szczególnie wtedy gdy w rozwoju zostanie pominięty lub jest zbyt krótki okres raczkowania (m. in. przez chodziki, prowadzanie za rączki, za wczesne sadzanie na nocnik i inne).

Wtedy właśnie zapoczątkowane zostają zaburzenia równowagi statycznej (niewłaściwa postawa) i dynamicznej (mięśniowa nierównowaga, niewłaściwe stereotypy ruchowe).

Dlatego w terapii wad postawy i skolioz proponujemy indywidualnie dobraną terapię uwzględniającą rozwój dziecka od najwcześniejszego okresu życia, wraz z opracowaniem programu pracy domowej i instruktażem.